Ewolucja europejska

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: AdobeStock_452438601

źródło: Rzeczpospolita

Parlament Europejski po wyborach może przesunąć się w prawo

Wyniki wyborów do Parlamentu Europejskiego nie przynoszą rewolucji w politycznej architekturze Europy.

Tradycyjne partie, odpowiedzialne za unijne status quo, utrzymały arytmetyczną większość w PE, ale szczególnie europejska chadecja (EPL) musi przemyśleć ten wynik. Przyrost mandatów przyniósł jej bowiem – jak w Polsce – skręt w prawo i punktowe podważenie logiki „frontu europejskiego”.

Ustalenie kluczowych personaliów w UE nie skończy gry o konsekwencje wyników europejskich wyborów. Ewentualne przesunięcie Unii na prawo będzie się wykuwało przy okazji uzgadniania planu prac KE i w poszczególnych głosowaniach nad konkretnymi projektami.

W przeciwieństwie do parlamentów krajowych w Brukseli nie ma trwałego podziału na koalicję i opozycję. Nie ma tam tym samym stałej większości, a partie nie są wewnętrznie aż tak zdyscyplinowane. Gdyby były, Ursula von der Leyen w 2019 roku powinna otrzymać 444 głosy, a otrzymała tylko 383 i to przy wsparciu posłów spoza koalicji – głównie Fideszu i PiS.

Dziś podobna skala niesubordynacji w gronie EPL, S&D i Renew oznaczałaby upadek kandydatury Ursuli von der Leyen w PE, gdzie kandydatka na przewodniczącą KE musi wkrótce uzyskać 361 głosów poparcia. Dzisiejszy PE odrzuciłby lub poważnie skorygował dyrektywę o odbudowie zasobów przyrodniczych, którą kolanem przepchnięto właśnie przez Radę UE.

Nowa dynamika polityczna nie będzie rewolucją. Ale to właśnie ewolucyjne przesuwanie...