![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Listy
"Czy śmiały się tłumy wesołe"
W dodatku "Plus Minus" (28 - 29 lutego) ukazał się artykuł prof. Tomasza Szaroty "Czy śmiały się tłumy wesołe". Byłem świadkiem opisywanych wydarzeń. 20 kwietnia 1943 r. przedostałem się ul. Konwiktorską do ul. Bonifraterskiej, było to na drugi dzień po wybuchu powstania w getcie. Przy ul. Bonifraterskiej, przy granicy getta, stało niemieckie działo ostrzeliwujące żydowskich powstańców. Przy Niemcach ostrzeliwujących getto stało kilka osób, zauważyłem, że są w dobrej komitywie ze strzelającymi niemieckimi żołnierzami, traktują to chyba jako ciekawe widowisko. Kiedy ich mijałem, zrobiło się jakieś zamieszanie wśród tej ciemnej bandy. Spojrzałem na miejsce, które pokazywali paluchami, i ujrzałem pośród kłębów dymu dwie flagi, polską i żydowską, powiewające na dachu płonącego domu. Wydaje mi się, że od strony placu Krasińskich słyszę dźwięki muzyki, kręcącej się karuzeli. Wracam przez plac Krasińskich, jednak nie zauważam na nim karuzeli. Wydaje mi się, że muzyka karuzeli dochodzi gdzieś z kierunku Nowego Miasta. Jestem urodzonym warszawiakiem, całą okupację przeżyłem w Warszawie i wiem, że to, co widziałem i słyszałem: tych paru głupich i bez serca osobników i ta muzyka dochodząca od karuzeli, stanowiło wyjątek od postawy warszawskiego społeczeństwa.
Od początku wybuchu wojny robiłem notatki z...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
