![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Rówieśnicy: Jan Olszewski, Stefan Olszowski
Dziś sylwetki polityków, których nazwiska brzmią podobnie, ale których życiorysów nie sposób pomylić. Jeden za wszelką cenę torował sobie drogę do najwyższych stanowisk we władzach PRL, drugi od początku opowiadał się przeciw systemowi i bronił opozycjonistów
Jan Olszewski
(ur. 1930) Choć w ocenie rządu, jakim kierował do czerwca 1992 r., nie są zgodni nawet publicyści konserwatywni, nikt nie kwestionuje jego zasług z czasów PRLUrodził się w Warszawie. Podczas okupacji należał do konspiracyjnych harcerskich Szarych Szeregów. Studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1953 r. W czasie odwilży współtworzył popularny tygodnik „Po prostu” – jego redakcyjnymi kolegami byli wówczas m.in. Marek Hłasko i... Jerzy Urban. Nowo wybrany I sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka zamknął „Po prostu” jako pismo rewizjonistyczne. Olszewski został wtedy objęty zakazem pracy w dziennikarstwie.
W 1962 r. zdał egzamin adwokacki. Występował w obronie ludzi prześladowanych przez władze PRL, m.in. Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego i Janusza Szpotańskiego. Reprezentował także studentów aresztowanych podczas manifestacji w marcu 1968 r. Został za to pozbawiony możliwości wykonywania zawodu.
W 1975 r. współtworzył Polskie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
