Robotników nie wolno angażować według zadań
Po porozumieniu z pracownikiem możesz ustalić wykonanie powierzonych zadań, ale musi się on z nimi uporać w ciągu ośmiu godzin dziennie
Zadaniowy czas pracy dopuszcza art. 140 k.p. Stanowi on, że w wypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania wolno stosować zadaniowy czas pracy.
Po porozumieniu z pracownikiem pracodawca ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z art. 129 k.p. (tj. osiem godzin na dobę i 40 godzin na tydzień).
Bez ewidencji
Przy zadaniowym systemie nie ewidencjonuje się godzin pracy zatrudnionego (art. 149 § 2 k.p.). Dzięki temu jest to dogodny instrument głównie dla pracodawcy, ale korzysta na tym także pracownik. Pozwala mu indywidualnie i w zasadzie swobodnie (choć w zakresie ustalonym przez szefa) organizować dzień pracy. Z samej istoty tego czasu pracy wynika, że w dużej mierze samodzielnie kształtuje go pracownik. Ustala własny rozkład pracy, dostosowując do dziennego wymiaru zadań.
Jak pozostali, także pracownicy objęci zadaniową organizacją mają prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego i 35 godzin odpoczynku tygodniowego.
Bez nadzoru...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta