Klęska Czechów u wrót Pragi
Rozstrzygnięcie czeskiej batalii zapadło dopiero w 1620 r. Habsburgowie zadbali, aby jeszcze bardziej odizolować Czechów na arenie międzynarodowej
Temu miało służyć porozumienie Ligi Katolickiej i Unii Protestanckiej zawarte w Ulm 3 lipca 1620 r., według którego protestanci i katolicy zobowiązali się nie prowadzić przeciwko sobie działań wojennych na terenie Rzeszy. Oznaczało to ni mniej, ni więcej, że Czesi nie mają co liczyć na pomoc niemieckich protestantów. Cesarz niemiecki otrzymał natomiast wsparcie od przywódcy ligi księcia Maksymiliana, który wraz z hrabią Johannem de Tilly stanął na czele armii katolickiej. Król hiszpański wysłał natomiast oddziały prowadzone przez Genueńczyka, markiza Ambrożego di Spinolę. Łącznie siły katolickie liczyły ok. 28 tys. żołnierzy.
Czesi, którzy desperacko próbowali zniwelować liczebną przewagę przeciwnika – sami dysponowali ok. 22 tys. żołnierzy – powierzyli naczelne dowództwo kanclerzowi Fryderyka V, księciu Chrystianowi Anhalt-Bernberg.
Do decydującego starcia doszło 8 listopada w pobliżu Pragi – na Białej Górze. Wojska protestanckie, w oczekiwaniu ataku przeciwnika,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta