Jak opatentować wynalazek
Aby uzyskać patent, trzeba przygotować bardzo specyficzną dokumentację. Nawet niewłaściwy margines może dyskwalifikować zgłoszenie
Obecnie, jeśli ktoś chce uzyskać ochronę patentową na terytorium Polski, ma trzy możliwości. Po pierwsze może skorzystać z trybu krajowego na podstawie przepisów prawa własności przemysłowej (DzU z 2003 r. nr 117, poz. 1119 ze zm.).
Druga możliwość to zgłoszenie międzynarodowe w trybie układu o współpracy patentowej (DzU z 1991 r. nr 70, poz. 303). Przepisy tej umowy pozwalają zgłosić wynalazek w jednym tylko kraju, a potem na podstawie tego zgłoszenia doprowadzić do rejestracji w poszczególnych państwach będących jej stronami.
Trzecia opcja to patent europejski. Mechanizm jest tu nieco inny niż przy zgłoszeniu międzynarodowym. W postępowaniu europejskim nie tylko zgłoszenie, lecz także procedura jest jedna. Toczy się ona przed Europejskim Urzędem Patentowym rezydującym w Monachium. Jeśli urząd ten udzieli europejskiej ochrony, to rozpadnie się ona na tyle patentów krajowych, ile zgłaszający chciał uzyskać. Potem poszczególne patenty traktowane są już tak samo i dają te same prawa, co patenty krajowe. Podstawą jest konwencja o patencie europejskim (DzU z 2004 r. nr 79, poz. 737). Polska jest jej stroną od 1 marca 2004 r.
Zajmiemy się tylko trybem krajowym. Przedsiębiorca może zgłosić wynalazek w Urzędzie Patentowym samodzielnie. Warto jednak wiedzieć, że przygotowanie stosownej dokumentacji nie jest łatwe. Dlatego jeśli nie czujemy się na siłach albo nie mamy czasu i ochoty...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta