Między dwiema wojnami
Ruchy emigracyjne nie ustały w Polsce także w latach 1918 – 1939. Powody, choć nie tak drastyczne, jak uprzednio w carskiej Rosji i na ziemiach pod zaborami, były podobne.
W Polsce międzywojennej – mimo konstytucyjnych gwarancji równouprawnienia – panował swojego rodzaju bojkot społeczny, dyskryminacja i jawny antysemityzm prawicowych partii politycznych.
Do tego dochodził, obok dotkliwych zawirowań w latach wielkiego kryzysu, zwłaszcza w latach 30., gwałtowny, nieprzebierający w środkach bojkot gospodarczy, związany z zajściami antyżydowskimi, m.in. w marcu 1936 r. w osławionym Przytyku, gdzie rozbijano kramy, burzono sklepy, bito Żydów i wielu raniono.
Już u zarania niepodległości, we Lwowie, w Wilnie, Pińsku i innych miejscowościach w antyżydowskich zajściach byli zabici i ranni. W latach 1935 – 1937 policja odnotowała około 100 zajść, z licznymi ofiarami wśród Żydów. Sytuacja ta przyczyniała się do pauperyzacji średniego, a zwłaszcza uboższego mieszczaństwa i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta