Alarm dla miasta Warszawy!

źródło: AKG/East News

Niemieckie heinkle nad Polską

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

PZL P-11 ukryty na lotnisku polowym Młynowo

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Manifestacja w Warszawie po przystąpieniu mocarstw zachodnich do wojny, 3 września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Polskie linie obrony stolicy i kierunki niemieckich ataków

źródło: betmann/corbis, archiwum „mówią wieki”

Kopanie rowów przeciwczołgowych i okopów, Warszawa, pierwsze dni września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Kopanie rowów przeciwczołgowych i okopów, Warszawa, pierwsze dni września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Gaszenie pożaru po niemieckim nalocie

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemcy atakują polskie pozycje na Ochocie, 9 września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Żołnierze 4. Dywizji Pancernej przy pętli tramwajowej na Okęciu, 8 września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Ludność cywilna ucieka z Warszawy, 6 września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki atak wzdłuż ul. Grójeckiej, 9 września

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemieccy czołgiści w pobliżu Fortu Mokotowskiego

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemcy przy pętli tramwajowej na Okęciu

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecka piechota kryje się za czołgiem

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemcy w polskiej niewoli

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Ochotnicy zgłaszają się po broń, Warszawa, wrzesień 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Grób żołnierski w Alejach Jerozolimskich

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Robotnicza Brygada Obrony Warszawy

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Zrujnowany dom przy pl. Zamkowym

źródło: Bundesarchiv

Dymy nad Warszawą po niemieckim bombardowaniu

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Barykada w alei Jerzego Waszyngtona

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Polski patrol na Moście Poniatowskiego

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Żołnierze 336. Pułku Piechoty broniący Saskiej Kępy

źródło: AKG/East News

Niemieckie działo ppanc. na przedpolach Warszawy, druga połowa września 1939 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Oddział kawalerii na warszawskiej ulicy

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Zamek Królewski płonie po niemieckim nalocie, 17 września

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Gen. Walerian Czuma, dowódca obrony Warszawy

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Stefan Starzyński, komisaryczny prezydent Warszawy, we wrześniu 1939 r. komisarz cywilny przy Dowództwie Obrony Warszawy

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Gen. Wiktor Thommeé dowódca obrony Modlina

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Szczątki zestrzelonego niemieckiego samolotu

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Płonie zbombardowana warszawska Cytadela

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Zawalony dom przy Krakowskim Przedmieściu

źródło: betmann/corbis, archiwum „mówią wieki”

Hitler z oficerami podczas inspekcji wojsk oblegających Warszawę, 25 września 1939 r.

źródło: NAC

Dziewczynka nad ciałem zabitej siostry, fotografia Juliena Bryana

źródło: Bundesarchiv

Gen. Tadeusz Kutrzeba przed podpisaniem kapitulacji Warszawy

W planach Naczelnego Dowództwa na wypadek wojny rola Warszawy ograniczona została do miejsca pobytu najwyższych władz państwowych oraz najważniejszego węzła komunikacyjnego nad Wisłą.

W tym czasie w mieście były dwa mosty kolejowe oraz trzy drogowe, przez które można było przerzucać wojska ze wschodu na zachód. Sztab Główny zdawał sobie sprawę, że wkrótce po wybuchu wojny nieprzyjaciel będzie chciał za wszelką cenę zniszczyć warszawskie mosty. W związku z tym główną uwagę skupiono na obronie przeciwlotniczej miasta.

Jednak szybkość niemieckiej ofensywy zmusiła Naczelne Dowództwo do skorygowania roli Warszawy w kampanii wrześniowej 1939 r. Płk dypl. Marian Porwit pisał: „Bardzo wcześnie zrodził się drugi cel działań i druga rola Warszawy. Nie wpuścić broni pancernej do Warszawy, by umożliwić dowodzenie wojskami i kierowanie państwem z najwyższego szczebla, oraz utrzymać w swym ręku przeprawy”. 1 września 1939 r. o godz. 6 rozgłośnia Polskiego Radia w Warszawie nadała pamiętny komunikat: „Zarządzam w całym kraju ALARM PRZECIWLOTNICZY!”.

Wkrótce w eter popłynęły następne komunikaty: „Uwaga! Uwaga! Ogłaszam alarm dla miasta Warszawy!”. W tym czasie osłonę powietrzną Warszawy stanowiła Brygada Pościgowa dowodzona przez płk. Stefana Pawlikowskiego, licząca 54 samoloty. Oprócz tego stolicy broniło 16 baterii artylerii przeciwlotniczej 75 mm (z tego osiem baterii posiadało nowoczesne działa) oraz dziewięć plutonów podwójnych działek przeciwlotniczych 40 mm typu Boforsa.

Już o godzinie 6 do dowództwa Brygady Pościgowej dotarł...