Naukowe wyrównywanie równości

autor zdjęcia: Seweryn Sołtys

źródło: Fotorzepa

Pikieta zorganizowana przez w czerwcu 2008 r. przez Feminotekę na znak poparcia dla 14-letniej Agaty, której odmówiono usunięcia ciąży

Współczesny feminizm, wykorzystując umiejętnie wsparcie lewicowych mediów i pomoc współwyznawczyń z Zachodu, przesuwa krok po kroku granicę pobłażania dla skrajności

Pewien Amerykanin opowiadał mi o zwariowanej feministce, która doprowadzała do desperacji wykładowców na jego uczelni. Jej koronny numer polegał na tym, że podczas miesiączek mazała sobie menstruacyjną krwią czoło i tak chodziła, wypatrując każdego, kto dałby po sobie poznać, że ma coś przeciwko tej manifestacji przynależności do uciskanego rodzaju żeńskiego (wzorowanej, jak twierdziła, na kobietach z jakiegoś żyjącego w zgodzie z naturą plemienia). Na moje naiwne pytanie, dlaczego władze uczelni po prostu nie przywołały jej do porządku, mój rozmówca westchnął, wzniósł oczy ku niebu i zmienił temat.

Było to 15 lat temu. O szaleństwach politycznej poprawności i intelektualnym terrorze „nowej lewicy” na amerykańskich uniwersytetach pisywało się wtedy w Polsce bodaj tylko w „Najwyższym Czasie”, w satyrycznej rubryce „Postępy postępu”. W tonie nacechowanym pewnością, że mimo wszelkich niedostatków młodej polskiej demokracji u nas, w kraju, który na długo zapamięta lekcję „szukania wrogów klasowych” i „składania samokrytyk” przed kolektywem, coś podobnego nie jest i nigdy nie będzie do pomyślenia.

Tak jak w wielu innych sprawach nasze poczucie bezpieczeństwa okazało się złudne. Można wskazać wiele przykładów, jak fanatyczki nowej wiary, wykorzystując umiejętnie wsparcie lewicowych mediów i pomoc współwyznawczyń z Zachodu, przesuwają krok po kroku...