Witkacy ukryty u kochanki

źródło: Syrena Films

Ewa Błaszczyk jako kochanka i muza Witkacego (Jerzy Stuhr)

źródło: Syrena Films

Maciej Stuhr w roli agenta SB

Z „Mistyfikacją”, która w piątek wchodzi na ekrany, powraca pytanie: na ile wolno zmieniać biografie znanych osób

Przewrotne pomysły reżysera

Pro: Rafał Świątek

Jacek Koprowicz wyśmienicie uchwycił absurd i grozę PRL. Wymyślił alternatywny życiorys Witkacego z punktu widzenia agenta SB.

Twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza przepełniona była lękiem przed totalitaryzmami, które z dwóch stron zalały Polskę. Pomysł reżysera „Mistyfikacji”, aby Witkacy (brawurowy Jerzy Stuhr) przeżył katastrofę września 1939 roku i sfingował własne samobójstwo, stanowił znakomitą okazję do konfrontacji autora „Szewców” z opresyjnym reżimem. Jednak Koprowicz wykorzystał ją przewrotnie. W jego ujęciu artysta jest bardziej wytworem fantazji zafascynowanych nim osób niż realnym człowiekiem.

Na dodatek kabotynem i obleśnym erotomanem, krzyczącym, że „wielkość jest tylko w perwersji”. Filmowy Witkacy przypomina bohatera pieprznej karykatury, bo Koprowicz podsuwa widzowi dwa zaskakujące punkty widzenia. Z jednej strony patrzymy na postać Witkiewicza z perspektywy ukrywającej go kochanki (przejmująca Ewa Błaszczyk). To spojrzenie obsesyjnie zazdrosnej i śmiertelnie chorej kobiety, która wciąż uważa się za muzę wielkiego wizjonera sztuki. Zakłamuje rzeczywistość, by zagłuszyć samotność. Z drugiej, śladami Witkacego podąża młody

esbek Łazowski (znakomity Maciej Stuhr). Chłopak – złamany po Marcu ‘68 przez...