Kresowiacy na nowym miejscu
W wyniku II wojny światowej ludność kresowa została zdziesiątkowana i częściowo rozproszona.
Ci, którzy zostali deportowani lub w inny sposób znaleźli się w głębi Związku Radzieckiego, w znacznej części trafili na zachód Europy, a także do Afryki oraz obu Ameryk. Inni, w ramach powojennego transferu z obszarów wcielonych do ZSRR, przenieśli się na terytorium Polski w jej nowych granicach. Na miejscu pozostali ci, którzy nie chcieli opuszczać ojcowizny lub z różnych względów nie mogli wyjechać albo wręcz im to uniemożliwiono.
Przemieszczając kresowiaków na zachód, starano się rozlokować ich na tej samej szerokości geograficznej. Stąd transporty z Litwy trafiły głównie do województw olsztyńskiego i gdańskiego, z Białorusi do województwa wrocławskiego, części poznańskiego, a także szczecińskiego i gdańskiego, natomiast z Ukrainy do ówczesnych województw śląskiego i wrocławskiego. Ze względu na to, że z terenu Ukrainy przesiedlono najwięcej osób (624 tys. i w drugiej fali 76 tys.), Dolny Śląsk, Opolszczyzna i Śląsk to obszar najliczniej zamieszkany przez kresowiaków. Największe skupiska ludności kresowej powstały oczywiście w miastach i one głównie są postrzegane jako centra kresowe. Stąd Wrocław uznawany jest za miasto lwowskie, a Toruń, Gdańsk i Olsztyn za miasta wileńskie, choć mieszkają tam przesiedleńcy także z innych części Kresów. Oczywiście kresowiacy osiedlali się także w innych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta