Przyczajone Bractwo, niespokojni Koptowie

źródło: AFP

autor zdjęcia: Jerzy Haszczyński

źródło: Fotorzepa

źródło: AP

Koptowie nie mają się czego bać – mówi Easam al Erian, jeden z rzeczników Bractwa Muzułmańskiego

Chrześcijanie egipscy mówią: Rewolucja dobrze się zaczęła, ale może się źle skończyć, władzą Bractwa Muzułmańskiego. A to byłoby gorsze od tego, co się dzieje w Arabii Saudyjskiej, gdzie nie można pokazywać się z krzyżem

W Kairze wszędzie są samochody. Ale nie na placu przed meczetem al Husajna na starym mieście. Tu jest cisza i spokój. Do tego meczetu w piątek przychodzi się modlić pisarz Alaa al Aswany, autor „Historii pewnej kamienicy”, najlepiej sprzedającej się współczesnej powieści w języku arabskim. Powieści pikantnej jak na wyobrażenie ludzi Zachodu o krajach islamskich.

Al Aswany ma do pokonania z domu kilka kilometrów, ale nastrój i piękno meczetu noszącego imię wnuka Proroka są tego warte. Dominują zieleń, beż i biel. Zielony jest gigantyczny dywan, zielone i mlecznobiałe są żarówki na wielkich kryształowych żyrandolach. Beżowy jest kamień, z którego wzniesiono meczet, a stalowoszare marmurowe kolumny, po siedemnaście w czterech rzędach.

Słychać śpiew i modlitwę. W największym uniesieniu wierni modlą się przy mauzoleum al Husajna, imponującej prostopadłościennej konstrukcji z czystego srebra. Po prawej stronie szepczą wersety Koranu mężczyźni, po lewej kobiety. Żadna z nich nie ma nikabu na twarzy, a ich chusty są białe, błękitne, wielokolorowe. Rzadko czarne. Kilka kobiet w czerni od stóp do głów z twarzami zasłoniętymi nikabem widziałem w wąskiej uliczce z malutkimi księgarniami sprzedającymi literaturę religijną koło pobliskiego uniwersytetu al Azhar, najważniejszej muzułmańskiej uczelni na świecie.

Meczet al Husajna był też najbliższym sercu meczetem Aminy,...