Nigdy nie zapomnieć o Polakach mieszkających na Wschodzie

źródło: Materiały ZHR

Harcerka Agata Górnicka podczas akcji „Paczka” w Samborze na Ukrainie w 2008 r.

źródło: Materiały ZHR

Polscy harcerze najczęściej odwiedzają Litwę i Ukrainę. Na zdjęciu 41. drużyna z Pionek w 2011 r. we Lwowie

Jak pomagają? Obozy, akcje charytatywne czy renowacja zabytków

Słowa popularnej harcerskiej pieśni „Płonie ognisko i szumią knieje..." w czasie wakacji słychać nie tylko na Mazurach, nad Bałtykiem czy w polskich górach. Śpiew młodych ludzi w harcerskich mundurach płynie też z najpiękniejszych zakątków zza wschodniej granicy. Polskie drużyny harcerskie istnieją bowiem nie tylko w naszym kraju, ale też w wielu miejscach na świecie, w tym także na Wschodzie. Harcerstwo polskie działa dziś na Litwie, Łotwie, Ukrainie, Białorusi, w Rosji, Kazachstanie, Mołdawii i Estonii.

Skąd bierze się zainteresowanie Wschodem? Pierwsze drużyny w Polsce założono we Lwowie, przed 1939 rokiem za najlepszą uchodziła działająca w Wilnie legendarna Czarna Trzynastka. Po wojnie Wilno i Lwów znalazły się poza granicami Polski, ale ze względu na wcześniejszą tradycję stały się miejscem, gdzie polski ruch skautowy można było odrodzić.

W okresie Związku Radzieckiego ruch harcerski nie miał możliwości istnienia ani tym bardziej rozwoju. Dlatego odrodzenie harcerstwa polskiego na Wschodzie nastąpiło dopiero w latach 90. i było organizowane przez instruktorów...