Rezygnacja z dotychczasowego biura może podatnika słono kosztować

Przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w wynajmowanych lokalach i budynkach mogą mieć problemy z rozliczeniem niezamortyzowanej części inwestycji. Stanie się tak, gdy rozwiążą umowę przed terminem jej obowiązywania i nie zlikwidują nakładów na adaptację

Fiskus jest nieugięty i konsekwentnie twierdzi,  że jeśli przed pełnym zamortyzowaniem inwestycji w obcym środku trwałym dochodzi do rozwiązania umowy łączącej strony (czyli najemcę i wynajmującego), to niezamortyzowana część inwestycji nie jest kosztem uzyskania przychodów.

Traci oczywiście na tym najemca, bo to on nie ma możliwości rozliczenia wydatków (czyli naliczania dalszych odpisów amortyzacyjnych ani zaliczenia straty do kosztów).

Co mówią przepisy

Z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) oraz odpowiednio z art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) wynika, że amortyzacji podlegają również – niezależnie od przewidywanego okresu używania – przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Wprawdzie ani ustawa o CIT, ani ustawa o PIT nie zawierają definicji „inwestycji w obcych środkach trwałych”, przyjmuje się jednak, że są to wszelkie nakłady o charakterze ulepszeniowym na wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej budynek (lokal), d podatnik nie jest właścicielem, lecz np. najemcą lub dzierżawcą.

Przepisy pozwalają (art. 16j ust. 4 ustawy o CIT...