![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nie każda firma otwarta non stop
Zadań w ruchu ciągłym nie można wprowadzać z chęci zysku. Ale pracę zmianową już tak. I to zarówno w podstawowym, jak i równoważnym systemie organizacji zadań
Zgodnie z art. 146 kodeksu pracy praca zmianowa jest dopuszczalna bez względu na stosowany system czasu pracy.
Taka ogólna regulacja umożliwia pracodawcy stosowanie pracy zmianowej nie tylko w tych przypadkach, w których jest ona koniecznym elementem danego systemu czasu pracy (np. w ruchu ciągłym), ale także wówczas, gdy szef uznaje stosowanie pracy zmianowej jako rozwiązanie korzystne ze względu na funkcjonowanie firmy.
Ciągła dla wybranych
Ale już praca w ruchu ciągłym nie jest dla każdego pracodawcy. Ta specyficzna praca zmianowa wykonywana jest przez siedem dni w tygodniu, w każdym dniu przez 24 godziny.
Po nią mogą sięgnąć pracodawcy, u których praca nie może być wstrzymana ze względu na technologię produkcji (np. w hucie), a także ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności. W tym drugim przypadku chodzi m.in. o elektrownie, wodociągi, szpitale czy domy opieki społecznej.
Praca w ruchu ciągłym odbywa się w systemie czasu pracy w ruchu ciągłym. Pozwala on przedłużyć:
- przeciętny tygodniowy czas pracy do 43 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym czterech tygodni,
- jeden raz w niektórych tygodniach dobowy wymiar czasu pracy do 12 godzin.
Tak stanowi art. 138 k.p.
12-godzinne dniówki
W czterotygodniowym okresie rozliczeniowym...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
