![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Szef nie zawsze rekompensuje niedomagania zdrowotne personelu
Nawet jeśli pracownik uzyska decyzję stwierdzającą jego chorobę zawodową, nie ma gwarancji, że otrzyma od pracodawcy zadośćuczynienie za powstałą krzywdę
Decyzja ta nie wiąże bowiem sądu w sprawie o zadośćuczynienie, a podwładny powinien wykazać, że istniał związek między powstałą chorobą zawodową a warunkami zatrudnienia u pozwanego.
Przed sąd
Podwładni mogą występować przeciwko swoim szefom z roszczeniami cywilnymi związanymi z powstałą chorobą zawodową. Przede wszystkim wolno im domagać się zasądzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz renty wyrównawczej (uzupełniającej), gdy utracą zdolność do pracy, jeśli ich szkody nie zostały zaspokojone w całości przez świadczenia z ZUS.
Występując o odszkodowanie, należy wykazać związek między warunkami pracy i powstałą szkodą
Roszczenia te opierają się na art. 444 i 445 k.c. Zadośćuczynienie pieniężne z art. 445 § 1 k.c. ma na celu naprawienie szkody niemajątkowej pracownika. Polega ona na cierpieniach fizycznych i psychicznych spowodowanych doznanym schorzeniem.
Dlatego sąd, ustalając podczas procesu kwotę zadośćuczynienia, bierze pod uwagę rozmiar udręk pracownika związanych ze stwierdzoną chorobą oraz dolegliwości bólowe powstałe w jej następstwie i podczas rekonwalescencji. Natomiast...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
