Panorama nowszej literatury polskiej

źródło: Wydawnictwo IBL, WSiP

źródło: Plus Minus

Dzieło, do którego sięgam od kilkunastu lat, niemal każdego tygodnia: „Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny".

Współcześni to znaczy rozwijający twórczość po roku 1918. Niektórzy urodzili się jeszcze w wieku XIX, inni już po drugiej wojnie. Ponad dwa tysiące biogramów – dziesięć tomów zajmujących niemal pół metra półki.

Mają swe miejsce z urzędu poeci, prozaicy, dramatopisarze, eseiści, felietoniści, historycy literatury, jej teoretycy, edytorzy, bibliografowie mający przynajmniej trzy wydane książki. To kryterium nie bywa stosowane zbyt rygorystycznie. Reporterzy, autorzy wspomnień i pamiętników, tłumacze selekcjonowani są według rangi. Hasło zaczyna się od życiorysu, bibliografii podmiotowej – twórczość, bibliografii przedmiotowej – ważniejsze opracowania. Ta część w wypadku Herberta to trzy pełne szpalty petitem; gdy Himilsbach ma  dziewięć wierszy.

Korzystam ze słownika, chcąc sprawdzić datę pierwszego wydania ulubionej książki lub narodziny jej autora. Gdy odkrywam nieznanego mi dawniej pisarza, szukam, czy napisał coś jeszcze.  Często dowiaduję się zaskakujących szczegółów o postaciach, które znałem niemal osobiście. Oto mijany przez lata na żoliborskim wuesemowskim podwórku, podwożony pod dom czarną wołgą, autor słów hymnu PZPR: „Pod sztandarami Marksa, Lenina", poematów o Karolu Świerczewskim, Dzierżyńskim, Stalinie...