Niskie stopy procentowe to za mało
Czym różni się niekonwencjonalna polityka pieniężna od standardowych działań banków centralnych?
Mianem niekonwencjonalnych określa się takie programy, jak np. QE, czyli skup przez banki centralne od banków komercyjnych rozmaitych aktywów, w zamian za co te ostatnie otrzymują płynne rezerwy. Inny przykład to tzw. LTRO, czyli długoterminowe, zabezpieczone aktywami pożyczki banków centralnych dla sektora komercyjnego.
350 proc. wyniósł wzrost aktywów Banku Anglii od poczatku 2008 r. Sięgają już one 406 mld funtów
Teoretycznie podobne operacje władze pieniężne prowadzą na co dzień. Jednym z ich podstawowych narzędzi są m.in. operacje otwartego rynku, czyli właśnie skup aktywów od banków komercyjnych. Ale ekonomiści dostrzegają zasadnicze różnice między takimi zwyczajnymi działaniami a niekonwencjonalnymi programami łagodzenia polityki pieniężnej.
Polityka na kryzys
Niekonwencjonalność działań głównych banków centralnych polega na tym, że wpływają one teraz na banki komercyjne i gospodarkę głównie poprzez podaż płynnych rezerw pożyczanych bankom komercyjnym, a nie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta