Za krytykę przełożonych można zapłacić rozstaniem

źródło: Archiwum

źródło: Archiwum

Zwalnianie | Gdy wyrażając oceny pod adresem pracodawcy, pracownik 
ma złą wolę lub świadomie działa na jego szkodę, powinien poszukać 
sobie nowego zajęcia. Troską o interesy zakładu nie może on usprawiedliwiać obrażania szefa czy publicznego poniżania go.

Agata Lankamer-Prasołek; Karol Lankamer

Różnice zdań w firmie są nieuniknione i nie są zjawiskiem negatywnym. Pozwalają bowiem spojrzeć na sporne zagadnienie z różnych stron, dzięki czemu można świadomie wybrać najlepsze rozwiązanie. W takich sytuacjach złym doradcą są emocje, przez które łatwo przekroczyć granice dopuszczalnego zachowania.

Oby konstruktywnie

Krytyki pracodawcy samej w sobie nie można uznać za naruszenie obowiązków pracowniczych i uzasadniać tym rozwiązania angażu. To bowiem analiza i ocena decyzji i zachowań pracodawcy lub osób występujących w jego imieniu przez członka pracowniczej społeczności.

Prawidłowo prowadzona krytyka musi być jednak uzasadniona merytoryczne i wyrażona we właściwej formie, ma bowiem mieścić się w granicach zakreślonych przez dobre obyczaje. Powinna przy tym być konstruktywna i jednocześnie nie naruszać dobrego imienia pracodawcy. Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z 7 września 2000 r. (I PKN 11/00). Zgodnie z nim pracownik ma prawo odważnie, krytycznie i we właściwej formie wypowiadać się w sprawach dotyczących organizacji pracy.

Przykład 1

Stawy rybackie zatrudniały pracowników, a do ich obowiązków należał nadzór nad tymi zbiornikami, pilnowanie ich przed kłusownikami oraz organizacja odłowów. Harmonogram pracy

...