Bez wody, bez prądu i bez preferencji

autor zdjęcia: M. P.

źródło: Rzeczpospolita

Tomasz Hatylak

budynki | Niekorzystna interpretacja przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych powoduje, że obniżoną stawkę podatku od nieruchomości przedsiębiorca zastosuje tylko w odniesieniu do ruin nadających się jedynie do rozbiórki.

W innych przypadkach sądy konsekwentnie odmawiają prawa do obniżonego opodatkowania.

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, który posiada grunty, budynki i budowle, zobowiązany jest do odprowadzania corocznie do budżetu gminy podatku od nieruchomości. W przypadku, gdy ze względów technicznych posiadane budynki i budowle nie są i nie mogą być wykorzystywane w prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności, to prawo podatkowe umożliwia mu skorzystanie z niższej stawki podatku od nieruchomości. Tyle teoria. W praktyce uprawnienie to jest dla przedsiębiorcy w zasadzie nieosiągalne. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, która reguluje przedmiotowe zagadnienie, nie definiuje bowiem pojęcia względy techniczne, przyczyniając się tym samym do powstawania konfliktów na linii gmina – przedsiębiorca.

W zrozumieniu pojęcia względy techniczne nie pomagają też sądy administracyjne, które wyrażają często sprzeczne ze sobą poglądy. Najczęściej w orzecznictwie przyjmuje się, że pod tym pojęciem należy rozumieć okoliczności, które są: obiektywne, trwałe, nieusuwalne oraz niezależne od przedsiębiorcy. Taka interpretacja przepisu powoduje, że przedsiębiorca może zastosować preferencyjną stawkę...