Jak zapłacić fiskusowi mniej za grunt rolny i za las

Tereny o przeznaczeniu rolniczym, należące do przedsiębiorców, co do zasady są obciążone podatkiem 
od nieruchomości. Jeśli jednak nie są zajęte na działalność gospodarczą, to nie ma podstaw, aby płacić od nich tę daninę.

Grunty rolne oraz lasy, które należą do przedsiębiorców, zasadniczo należy opodatkować podatkiem od nieruchomości, który jest wyższy niż podatek rolny i podatek leśny. Istnieje jednak wyjątek. Jeżeli grunty rolne lub leśne nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, to powinny być obciążone tymi niższymi podatkami (rolnym lub leśnym). To, że należą one do przedsiębiorcy, nie jest tu istotne. W takim przypadku pojawia się pole do optymalizacji obciążeń podatkowych.

Nie wystarczy posiadanie

Kluczowe jest zatem ustalenie zakresu pojęcia „zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej". W orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok NSA z 12 kwietnia 2012 r., II FSK 1771/10; prawomocny wyrok WSA we Wrocławiu z 17 kwietnia 2012 r., I SA/Wr 196/12) wykształcił się pogląd, zgodnie z którym pojęcie „zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" jest pojęciem o węższym zakresie od pojęcia „związane z prowadzeniem działalności gospodarczej", którym w ustawie z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: upol) również posługuje się ustawodawca. W efekcie grunt jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej, jeśli na tym gruncie przedsiębiorca faktycznie wykonuje czynności wchodzące w zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zdaniem sądów, jeżeli w posiadaniu przedsiębiorcy są użytki...