Po zmianie regulaminu płac niższy zasiłek
RACHUNKI | Zlikwidowany składnik pensji trzeba odliczyć od podstawy świadczeń za czas niezdolności do pracy. Nie zawsze jest to konieczne, gdy mimo braku jego wypłaty nadal prawo do niego przewidują wewnętrzne przepisy.
Aldona Salamon
Podstawę do naliczenia zasiłku chorobowego dla pracownika ustala się jako przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających ten, w którym stał się niezdolny do pracy. Przy krótszym okresie zatrudnienia, średnią liczy się z pensji za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia.
Za każdy dzień tej niezdolności pracownik dostaje 1/30 część miesięcznej podstawy wymiaru zasiłku. Przy czym ta podstawa może się różnić w zależności od różnych okoliczności i wynosi od 70 do 100 proc.
Wynagrodzenie, które uwzględnia się, licząc zasiłek, to przychód etatowca stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych składek na ubezpieczenia społeczne, finansowanych przez pracownika (emerytalnej, rentowej i chorobowej). Zatem nie tylko wynagrodzenie zasadnicze stanowi podstawę zasiłku. Wlicza się do niej też inne oskładkowane składniki płacowe – m.in. premie, nagrody i dodatki. Jednak pod warunkiem, że pracownik nie ma do nich prawa w okresie pobierania świadczeń chorobowych zgodnie z obowiązującymi w firmie przepisami płacowymi (art. 41 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 159; dalej ustawa zasiłkowa).
Za miesiąc, rok lub kwartał
Premie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta