Czy środek transportu jest urządzeniem przemysłowym
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie mogą być samoistną podstawą opodatkowania określonego przedmiotu. Podstawą taką może być jedynie ustawa o CIT. Dlatego należy odwoływać się do rozumienia pojęć znajdujących się w tym akcie prawnym.
Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 maja 2014 r. (II FSK 1342/12).
Spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację, pytając, czy ma pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek u źródła od wpłat na rzecz spółek zagranicznych (spó- łek prawa niemieckiego i czeskiego) niemających zakładów na terenie Polski, na mocy zawartych z nimi umów najmu środków transportowych.
Spółka wskazywała, że opodatkowanie tych należności w państwie źródła jest możliwe, jeśli stosowne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO) na to zezwalają. Według definicji należności licencyjnych z art. 12 ust. 3 obu UPO (polsko-niemieckiej oraz polsko-czeskiej) należności płacone za użytkowanie środków transportu się do nich nie zaliczają. Umowy te nie traktują środków transportu jako urządzeń przemysłowych, choć art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wprost nadaje im taką kwalifikację.
Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wskazał na wynikającą z art. 3 ust. 2 UPO zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta