Lojalka może trwać dłużej i kosztować więcej niż etat

źródło: materiały prasowe

Karolina 
Nowak-Różycka

Nie ma sensu proponować umowy o zakazie konkurencji 
na rok czy dłużej wtedy, gdy informacje będące w posiadaniu byłego pracownika stają się nieaktualne już po trzech czy czterech miesiącach.

Umowy o zakazie konkurencji, popularnie zwane lojalkami, które mają obowiązywać po rozstaniu z pracownikami, stały się w wielu firmach regułą. Pracodawcy wydaje się, że to dla niego rozwiązanie w pełni chroniące jego interesy. Czy tak jest rzeczywiście? Bywają przypadki, kiedy lojalka oznacza dla niego więcej problemów niż korzyści.

Obawa o informacje

Umowę o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia można zawrzeć jedynie z pracownikiem mającym dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie naraziłoby firmę na szkodę. To pracodawca ocenia, które dane są szczególnie ważne. Proponowanie lojalki osobie, która takich danych nie ma, np. kierowcy lub sekretarce, mija się z celem i naraża firmę na wypłatę odszkodowania, mimo że nie ma to uzasadnienia.

Usytuowanie pracownika w hierarchii firmy nie zawsze jest równoznaczne z dostępem do ważnych informacji. Zdarza się, że pracownicy na niższych stanowiskach wiedzą więcej niż osoby...