Przedsiębiorca nie ma prawa dowolnie określać, kiedy doręczenie listu jest skuteczne

Oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej 
w taki sposób, że mogła się zapoznać z jego treścią. Tak mówią przepisy kodeksu cywilnego i firmie nie wolno tej zasady zmieniać, narzucając inne rozwiązania we wzorcu umowy.

Michał Kołtuniak

Zgodnie z prawem oświadczenie woli uznaje się za złożone dopiero wtedy, gdy dotarło do adresata tak, że faktycznie mógł się zapoznać z jego treścią. Zasada ta została wyłożona w art. 61 kodeksu cywilnego. I przedsiębiorcom w stosowanych przez nich wzorcach umów czy też regulaminach nie wolno od niej odchodzić.

Odmienne zapisy już nieraz były przedmiotem oceny Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a także Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W wyniku orzeczeń tego ostatniego w rejestrze niedozwolonych postanowień umownych da się znaleźć wiele przykładów takich klauzul. A zgodnie z prawem dalsze ich stosowanie w obrocie z konsumentami jest zakazane. Przy tym należy pamiętać, że zawsze chodzi o sens, interpretację, skutki prawne danej klauzuli, a niekoniecznie ich literalną zgodność.

Przykłady z rejestru

Jakie zapisy umowne zakwestionował SOKiK? Przykładowo pod numerem 6008 w rejestrze znajduje się postanowienie: „Każda ze stron zobowiązana jest do niezwłocznego powiadomienia drugiej strony o zmianie adresu wskazanego w umowie, w tym adresów dla doręczeń, pod rygorem uznania za prawidłowo doręczoną korespondencję kierowaną na adres...