Jaki jest zakres ochrony unijnego znaku

Właściciel unijnego znaku towarowego ma prawo zawnioskować o zatrzymanie produktów naruszających go, np. podrobionych, które są w tranzycie lub podlegają innym procedurom celnym, nawet jeśli nie są przeznaczone do wprowadzenia do obrotu na terytorium Unii Europejskiej.

Zmiany wprowadzone do rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (obecnie „w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej" weszły w życie 23 marca 2016 r. (dalej: Rozporządzenie 207/2009). Mają one istotne znaczenie zarówno dla przedsiębiorców, którzy uzyskali już ochronę, jak i tych, którzy zgłosili lub dopiero zamierzają zgłosić do rejestracji unijny znak towarowy. Rozporządzenie 207/2009 reguluje ochronę unijnych znaków towarowych oraz procedurę ich rejestracji. Nowelizacja dotyczy nie tylko zmiany nazwy „wspólnotowego znaku towarowego" na „unijny znak towarowy" oraz zmiany nazwy instytucji, w której dokonuje się rejestracji znaków towarowych Unii Europejskiej – Urząd ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) został zastąpiony przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO).

Zmiany odnoszą się przede wszystkim do zakresu uprawnień właściciela unijnego znaku towarowego, postaci używania zarejestrowanego znaku oraz określenia zakresu ochrony towarów i usług w zgłoszeniu unijnego znaku towarowego do rejestracji.

Kiedy właściciel unijnego znaku towarowego może zakazać osobie trzeciej używania go w obrocie?

Zmienione Rozporządzenie 207/2009 utrzymuje dotychczasowe fundamentalne zasady ochrony znaku, a mianowicie ochronę w przypadku stwierdzenia przez sąd:

-...