Klasyfikacja statystyczna nie wystarczy do ustalenia stawki na fast food

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE jest niewątpliwie przydatne dla oceny czy mamy do czynienia z dostawą towaru, czy z usługą. Nie może być tak, że w jednym kraju członkowskim dane świadczenie będzie dostawą, a w drugim usługą.

W grudniu 2015 r. podatnik złożył korekty deklaracji VAT-7. Wyjaśnił, że przyczyną korekty była zmiana stawki VAT z 8 proc. na 5 proc. na niektóre sprzedawane przez niego produkty. Uznał bowiem, że część czynności jest dostawą gotowych posiłków i dań mieszczących się grupowaniu PKWiU 10.85.1, niebędących produktami o zawartości alkoholu powyżej 1,2 proc. Dostawa taka powinna być opodatkowana stawką VAT w wysokości 5 proc. W wyniku zmiany rozliczenia zwiększyła się nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do zwrotu. Uzasadniając swoje stanowisko podatnik powołał się m.in. na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE).

Fiskus uznał prawo do zastosowania stawki 5 proc. dla sprzedaży gotowych posiłków przeznaczonych do bezpośredniej konsumpcji. Stwierdził jednak, że nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących w odniesieniu do transakcji, które zostały udokumentowane paragonami, z uwagi na brak faktur pierwotnych.

Urzędnicy tłumaczyli, że podatek obliczony według błędnej stawki był wliczony w cenę usługi, którą zapłacili nabywcy. Ekonomiczny ciężar opodatkowania został zatem poniesiony przez ostatecznych konsumentów, a nie podatnika. Ponieważ żadnemu z nabywców nie zwrócono kwot nienależnie zapłaconego podatku, zwrot podatku doprowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia strony. Na poparcie swojego stanowiska organ...