![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nieskuteczny unik przed skutkami ustaleń
Porozumienia o rozwiązaniu umowy nie można anulować, jeśli jedna ze stron tego nie chce. Nie uda się tu zastosować przepisów o odwołaniu oświadczenia woli.
Jednym ze sposobów rozwiązania umowy o pracę – bez względu na jej rodzaj – jest zawarcie stosownego porozumienia stron (art. 30 § 1 pkt 1 k.p.). Równocześnie jest on najbardziej pożądany, gdy pracodawca i etatowiec chcą jak najszybciej zakończyć współpracę, bez zbędnych formalności i antagonizmów.
Zdarza się jednak, że po namyśle strony porozumienia chcą się wycofać z decyzji o rozstaniu. Jak mają postąpić, aby skutecznie to uczynić, zwłaszcza gdy porozumienie nie było dotknięte żadną wadą, o której mowa w księdze I tytule IV dziale IV kodeksu cywilnego (art. 82–87 k.c.) – tj. nie zawarto go w stanie wyłączającym świadomość albo swobodę podjęcia decyzji i wyrażenia woli, nie zachodzi pozorność, błąd, podstęp ani groźba?
Reguły cywilne
Odpowiedzi na to pytanie próżno szukać w kodeksie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
