Czy prawo do obrony jest stopniowalne

Sędziemu jako biernej stronie postępowania też się należą konstytucyjne gwarancje

Złożony w Sejmie prezydencki projekt ustawy o Sądzie Najwyższym zawiera w rozdziale 10. wiele propozycji zmian, w tym do ustawy z 27 lipca 2001 r. –Prawo o ustroju sądów powszechnych (DzU z 2016 r. poz. 2062, ze zm.). Warto zastanowić się nad niektórymi, przede wszystkim tymi, które odnoszą się do gwarancji należnych sędziemu jako biernej stronie prowadzonego przeciwko niemu postępowania. Projektowane zmiany zmierzają bowiem do znaczącego zawężenia jednego z podstawowych konstytucyjnych praw – prawa do obrony (art. 42 ust. 2 konstytucji przewiduje, że: „Każdy, przeciwko komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu").

Założenie z gruntu błędne

Uzasadnienie prezydenckiego projektu ustawy o Sądzie Najwyższym poza ogólnym stwierdzeniem o konieczności wprowadzenia zmian dotyczących postępowania dyscyplinarnego także wobec sędziów sądów powszechnych, nie wyjaśnia ich bliżej, wychodząc prawdopodobnie z założenia, iż ich powody są przedstawione w szczegółowym uzasadnieniu projektu poselskiego (zawetowanego), tym bardziej że ta część propozycji prezydenckich jest zbieżna z poselskimi.

Tymczasem w projekcie poselskim tkwi błędne założenie, jakoby w orzecznictwie Europejskiego Trybunału...