Oskarżony tylko zbliżał

Czy płatność cudzą kartą to kradzież z włamaniem?

Dariusz Czajkowski

W wyroku z 22 marca 2017 r., sygn. akt III K 349/16, Sąd Najwyższy przedstawił następujące tezy:

1. Włamanie jako sposób działania sprawcy kwalifikowanego typu kradzieży określonej w art. 279 § 1 kodeksu karnego nie polega wyłącznie na przeniknięciu sprawcy do wnętrza zamkniętego pomieszczenia na skutek przełamania jego zabezpieczeń, lecz może polegać na przełamaniu zabezpieczeń zamykających dostęp do mienia i jednoznacznie manifestujących wolę właściciela (użytkownika) mienia niedopuszczenia do niego niepowołanych osób.

2. Dokonanie płatności kartą płatniczą w formie tzw. płatności zbliżeniowej przez osobę nieuprawnioną, która weszła w posiadanie karty wbrew woli jej właściciela, stanowi przestępstwo kradzieży z włamaniem (art. 279 § 1 k.k.).

Wyrok ten został zamieszczony w oficjalnym publikatorze Sądu Najwyższego (OSNKW z 2017 r., z. 9, poz. 50), co niewątpliwie spowoduje, że jego tezy w najbliższym czasie wytyczą kierunek orzecznictwa sądów powszechnych dotyczącego nagminnego dziś zjawiska nieuprawnionego posłużenia się kartą płatniczą i wyłudzenia znajdujących się na niej środków. O ile w rozumieniu i w języku potocznym takie zachowanie może być nazywane ,,kradzieżą", to tyle jeśli chodzi o nomenklaturę prawniczą, która wymaga precyzyjności i jednoznaczności sformułowań, tego typu określenie budzi zasadnicze wątpliwości,...