Herkules, Syzyf, a może robot?

źródło: Shutterstock

Kto nie sądził, ten nigdy nie zrozumie, jak mało może sędzia.

Mity greckie służyły zawsze inspiracją twórcom kultury i sztuki. Prawnikom raczej nie. To się chyba zmienia, ponieważ całkiem niedawno na łamach „Rzeczpospolitej" ukazał się artykuł, w którym autorka, opisując realia pracy w polskich sądach, a warszawskich w szczególności, posłużyła się mitem greckim i postacią Herkulesa. Nie można odmówić jej racji. Idzie jednak nie o to, aby prześcigać się w opisach i dramatyzować, ale by znajdować wyjście z trudnej sytuacji. Dlatego, podążając ścieżką podobieństw antycznych, chcę je zderzyć ze współczesnością i konkretnymi propozycjami. Taka licentia poetica pozwala swobodniej czynić uwagi konieczne zapewne nie tylko dla ustawodawcy, ale również dla praktyka działającego tu i teraz.

O antycznych archetypach postaw i postaci jako wzorcach negatywnych

Herkules to bohater, który już w kołysce dokonywał czynów wyjątkowych i bohaterskich. Kiedy jednak popadł w obłęd i zabił swoją rodzinę, za karę miał wykonać 12 prac niemożliwych dla zwykłego człowieka (m.in. zabicie hydry lernejskiej, lwa nemejskiego, wyczyszczenie stajni Augiasza, zabranie z Hadesu psa Cerbera). Herakles wykonał je wszystkie. Popadł jednak w dalsze problemy i kres jego udrękom położył dopiero Zeus, zabierając go do siebie na Olimp.

Syzyf to postać, której nikt nie ratował – przeciwnie, za karę i bez końca wykonuje pracę równie...