Inwigilacja a prywatność

źródło: AdobeStock

Państwo musi mieć środki reakcji na niebezpieczeństwa, takie jak niejawna kontrola

W katalogu praw przysługujących każdemu człowiekowi, takich jak: prawo do życia, wolności, własności, wolności sumienia, znajduje się prawo do poszanowania prywatności jednostki. Prawo to należy do podstawowych praw człowieka określanych jako prawa osobiste (obywatelskie) i polityczne albo inaczej: jako prawa człowieka pierwszej generacji. Każde prawo człowieka – także do prywatności – posiada warstwę aksjologiczną, czyli jego treść filozoficzną oraz warstwę normatywną, przejawiającą się w jego ochronie poprzez regulacje w prawie wewnętrznym oraz zewnętrznym. Tak rozumiane prawa człowieka wytyczają granice autonomii jednostki, składającą się z pewnego zakresu uprawnień, który musi być pozostawiony wyłącznie woli jednostki. Wyodrębnienie takiej autonomii, choć trudne, jest bezwzględnie konieczne, aby móc ją skutecznie ochraniać.

Podstawowy wyznacznik europejskich standardów praw człowieka zawarty został w art. 8 europejskiej konwencji praw człowieka (konwencja). Ochrona i poszanowanie życia prywatnego zostały zagwarantowana także w art. 17 międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, zgodnie z którym nikt nie może być narażony na samowolną lub bezprawną ingerencję w jego życie prywatne, rodzinne, dom czy korespondencję. Mocą tego dokumentu ochronę rozciągnięto także na cześć (honor) i dobre imię (reputację) każdego człowieka. W literaturze przedmiotu często zapomina się, że podobną ochronę...