Ustalenie warunków zabudowy zależne od prac planistycznych

Zawieszenie postępowania dotyczącego wydania decyzji 
o warunkach zabudowy jest uzasadnione podjęciem prac planistycznych, gdy istnieje prawdopodobieństwo jej sprzeczności z ustaleniami projektowanego planu miejscowego. Katarzyna Marczuk-Pieńkowska

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako najistotniejszy akt planistyczny na terenie danej gminy i jednocześnie akt prawa miejscowego, służy przede wszystkim ustaleniu przeznaczenia terenu, określeniu sposobów zagospodarowania i warunków jego zabudowy, jak i rozmieszczeniu inwestycji celu publicznego. Bez wątpienia odgrywa także istotną rolę w kształtowaniu sposobu wykonywania prawa własności, wskazując jego granice.

Decyzja o warunkach zabudowy

Brak obowiązującego planu miejscowego dla danego obszaru nie niweczy mimo wszystko możliwości jego zagospodarowania. W świetle bowiem art. 4 ust. 2 ustawy z 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: ustawa), lokalizacja danej inwestycji może nastąpić m.in. w drodze decyzji o warunkach zabudowy. Realizacja obiektu budowlanego lub wykonanie innych robót budowlanych, czy też nawet dokonanie zmiany samego sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, powinno być wówczas poprzedzone uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądowym, rozstrzygnięcie to, o charakterze wstępnym, wsposób możliwie najszerszy określa warunki zagospodarowania, których konkretyzacja następuje dopiero w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2019 roku, znak sprawy: II OSK...