Unia politycznie podupada

Dalsze słabnięcie UE nie jest w naszym interesie. Ale dalsze jej trwanie w obecnym kształcie jest niemniej ryzykowne – pisze europoseł PiS.

Decyzja prezydenta Donalda Trumpa o zawieszeniu amerykańskiej składki członkowskiej do Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pokazuje, co by nie powiedzieć, pewną konsekwencję lokatora Białego Domu – skądinąd mającego na głowie walkę o reelekcję, a ta odbędzie się już za nieco ponad pół roku. Trump bowiem od początku pokazywał sceptycyzm wobec organizacji międzynarodowych i międzynarodowych układów (traktatów) gospodarczych. Z drugiej strony pokazuje też pewną dynamikę polityczną spowodowaną pandemią. Stosunek do WHO, ale przecież także do UE, NATO czy ONZ, będzie pochodną zmieniających się w mniejszym lub większym stopniu wpływów poszczególnych państw.

WHO ma etiopskiego szefa z radykalnie lewicową przeszłością, świetne relacje z Chinami, złe z USA, choć już na przykład z Billem Gatesem wręcz znakomite. Dystans Trumpa do organizacji multinarodowych nie wynika z hołdowania zasadzie „splendid isolation" (z ang. „wspaniała izolacja"), lecz redefinicji interesu USA w ich kontekście. Dla jego poprzednika Baracka Obamy, który niespecjalnie interesował się Europą i Europy nie rozumiał, w przeciwieństwie do Azji i Afryki, Unia Europejska, czyli „polityczna Europa", była po prostu partnerem, który nie wzbudzał w nim ani fascynacji, ani niechęci, ale też nie był specjalnym punktem odniesienia. Prezydent Trump, proszę wybaczyć...