Miłość do buntu

źródło: AFP

54 - letni dziś Eric Cantona we Francji grał m.in. w Auxerre, Olympique Marsylia i Girondins Bordeaux, w Anglii w Leeds i Manchesterze United. W tym ostatnim klubie w ciągu pięciu lat (1992 - 97) stał się legendą. Jest 45-krotnym reprezentantem Francji, dla której strzelił 20 goli. Zajął trzecie miejsce w plebiscycie „France Football” w 1993 roku.

Już na boisku wymykał się schematom. Zszedł z niego, mając 31 lat, potem zaczął drugą karierę i właśnie zagrał 37. rolę filmową. Chyba najambitniejszą.

Francuz Eric Cantona w dostępnym na Netflixie miniserialu „Zakładnik" jest zdeterminowanym i antypatycznym Alainem Delambre'em – byłym dyrektorem HR, który przez kilka lat chwyta się przelotnych prac, żeby związać koniec z końcem, aż wreszcie staje przed szansą powrotu do branży. Najpierw w procesie rekrutacji musi jednak wziąć udział w symulacji obejmującej uwięzienie zakładników.

Aktorsko idzie mu całkiem nieźle, choć Pierre Lemaitre – autor powieści „Cadres Noirs", na podstawie której powstał serial - początkowo nie widział go w roli głównej, bo uważał, że ma za dużo charyzmy.

Aktorstwo jak futbol

W piłkarskim życiu po życiu Cantona odnalazł się doskonale, choć podczas kariery patrzył w przyszłość z obawami. – Jestem dumny, kiedy kibice śpiewają moje imię, ale boję się, że jutro to wszystko się skończy – opowiadał dziennikarzom. Zawsze potrzebował widowni dla swojej ekspresji i po zejściu z boiska znalazł ją w sali kinowej. Dziś mówi, że aktorstwo i futbol są podobne, bo opierają się na pasji oraz dążeniu do samodoskonalenia.

Nazwisko skróciło mu drogę na plan filmowy, już rok po zakończeniu kariery dostał rólkę francuskiego ambasadora w „Elżbiecie" u boku Geoffreya Rusha, Vincenta Cassela i Cate Blanchett, którą nagrodzono wówczas Złotym Globem dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Cantona przez lata...