Obowiązki sprzedająceo/eksportera i kupującego/importera

Wykorzystując formuły dostawy Incoterms, strony kontraktu z łatwością podzielą się gestią transportową oraz ubezpieczeniową. MICHAŁ KOŁTUNIAK

Zamawiając u zagranicznego kontrahenta towar lub odwrotnie, przyjmując od niego zlecenie na wyprodukowanie określonego produktu, strony muszą ustalić w umowie wiele szczegółów. Wiadomo, że przedmiotem negocjacji może być cena, sposób płatności oraz termin jej wykonania. Istotna będzie jakość produktu, sposób opakowania, warunki gwarancji itp. Warto zauważyć, że wiele z tych elementów jest ze sobą ściśle powiązanych. Przykładowo, trudno oddzielić negocjacje w sprawie ceny towaru z warunkami jego dostawy, szczególnie wówczas, gdy mówimy o handlu międzynarodowym, czyli takim, gdzie w grę może wchodzić transport na znaczne odległości. Do tego może dochodzić konieczność przeładowywania, przeprowadzania towaru przez granice celne, związane z tym kontrole celne i administracyjne. W oczywisty sposób musi to wpływać na cenę towaru. (...)

Trzy wersje

Zupełnie inaczej będą kształtowały się koszty po stronie kontrahentów w zależności od tego, który z nich i do jakiego miejsca będzie zobowiązany dostarczyć ładunek. Prosty przykład: niech producent bombek choinkowych z Polski podpisze kontrakt z portugalskim hurtownikiem. W jednej wersji kontraktu dostawa ma nastąpić bezpośrednio w magazynie sprzedającego (umieśćmy go pod Olsztynem). W drugiej wersji umowy, to eksporter zobowiązuje się dowieźć kontener ozdób...