Adwokatura w systemie alternatywnych metod rozstrzygania sporów

Łukasz Wydra, Piotr Zięba Popularyzacja i większe wykorzystanie adwokackich form ADR mogłoby odciążyć system

W przestrzeni publicznej trwa dyskusja o zmianach w systemie sądownictwa. Dotyczy głównie kwestii związanych z niezależnością i niezawisłością sędziów. Jest ze wszech miar potrzebna. Umyka natomiast w dyskursie publicznym zagadnienie szybkości postępowania, ze szczególnym akcentem na problematykę czasu trwania postępowań cywilnych. Mając na uwadze anglosaską maksymę „justice delayed is justice denied", warto również zwrócić uwagę na tę kwestię, szczególnie na alternatywne metody rozstrzygania sporów.

Alternatywne metody rozstrzygania sporów

Metody te, zwane potocznie „ADR" (od ang. alternative dispute resolution methods), cieszą się rosnącą popularnością w świecie. Do najbardziej znanych należy zaliczyć mediację (jako formę rozwiązania stricte polubownego) oraz arbitraż (w którym, najogólniej rzecz ujmując, prywatni sędziowie-arbitrzy są władni wydać wyrok merytoryczny, rozstrzygający spór). Mediacja, w założeniu, powinna przy dobrej woli stron doprowadzić do zawarcia ugody i polubownego rozstrzygnięcia sporu. Rozpoznanie sprawy w arbitrażu wymaga w polskim porządku prawnym zawarcia umowy o arbitraż, na podstawie której strony określają co najmniej zakres spraw powierzonych sądowi polubownemu, liczbę arbitrów, wskazują też stały sąd polubowny (jeśli nie chcą sporu rozstrzygać niezależnie, ad hoc)...