Nieodwracalne koszty odwrotu od reform

Andrzej Sławiński Przykład Turcji pokazuje, jak szybko można zdestabilizować gospodarkę, gdy głównym celem polityki rządu staje się maksymalizacja bieżącego tempa wzrostu PKB.

Sytuacja gospodarcza Turcji jest pod kilkoma względami inna niż Polski. Inaczej niż było w naszym przypadku, do Turcji nie napłynęło aż tyle inwestycji bezpo-średnich z państw UE, by jej gospodarka przekształciła się, jak nasza, czeska i słowacka, w nadwyżkową. Inaczej niż jest to w Polsce, rynków finansowych w Turcji nie chroni zaufanie inwestorów do państw członkowskich UE. Niemniej jednak Turcja jest wartym uwagi przykładem, pokazującym, jak destabilizujące siły uruchamia odwrót od reform strukturalnych.

Dobry i zły wzrost gospodarczy

W przypadku gospodarki wschodzącej recepta na szybki i zrównoważony wzrost jest znana. Trzeba ustabilizować i otworzyć gospodarkę na wymianę, by dzięki napływowi inwestycji bezpośrednich można było ją zmodernizować i zwiększyć jej potencjał eksportowy. U nas tak właśnie się stało dzięki planowi Balce-rowicza, a w Turcji dzięki reformom Kemala Dervisa.

Ważnym celem obu pakietów reform było zapewnienie trwałego utrzymywania się gospodarki na ścieżce zrównoważonego wzrostu, co miały zapewnić re-formy dające...