Pastuch, który podbił największe imperium świata

źródło: North Wind Picture Archives/Alamy/be&w

Francisco Pizarro dopłynął ze swymi ludźmi do Przesmyku Panamskiego wiosną 1530 r. Na początku 1531 r. konkwistadorzy wyruszyli na południe w morderczą podróż przez Andy na podbój imperium Inków

źródło: BE&W

Scena pogrzebu Atahualpy w Cajamarce z udziałem Francisca Pizarra, który 29 sierpnia 1533 r. sam skazał na śmierć wielkiego wodza Inków

źródło: North Wind Picture Archives/Alamy/be&w

Misjonarz Valverde przemawia do Atahualpy podczas hiszpańskiego podboju imperium Inków w 1532 r.

„Służyć Bogu i Jego Królewskiej Mości, nieść oświecenie pogrążonym w mroku i mieć udział w bogactwach, których pragną wszyscy ludzie" – pisał Bernal Diaz del Castillo, żołnierz Hernána Cortésa i kronikarz podboju Meksyku. Francisco Pizarro wziął sobie do serca tę ostatnią radę: zdobył indiańskie imperium i zgromadził niewyobrażalny majątek.

Jesienią 1492 r. mała armada Krzysztofa Kolumba dobiła do archipelagu wysp nazwanych Indiami Zachodnimi. Pół roku później pochodzący z Walencji papież Aleksander VI wydał bullę „Inter Caetera", w której zatwierdził prawa Hiszpanii do Indii Zachodnich z pewnymi poprawkami uwzględniającymi prawa Portugalii. Do Hiszpanii zaczęły napływać opowieści o kipiących bujną roślinnością kolorowych rajskich wyspach pełnych złota i srebra. Wizja łatwego wzbogacenia się, zbudowania plantacji z pracującymi na nich niewolnikami, pobudzała wyobraźnię głównie hiszpańskiego chłopstwa i mieszczaństwa. Śladami Kolumba wyruszali przedstawiciele zbiedniałej szlachty hiszpańskiej – hidalgowie służący zgodnie z tradycją jako żołnierze w armii królewskiej, a także w zakonach rycerskich, m.in. w powołanym w 1160 r. Zakonie Świętego Jakuba. Historycy szacują, że w latach 1520–1539, a więc w okresie, kiedy dokonał się podbój Meksyku i imperium Inków, do Indii Zachodnich wyruszyło z Hiszpanii około 13 tys. mężczyzn i 700 kobiet. Byli wśród nich przedstawiciele wszystkich klas społecznych Hiszpanii. Dominowali drobni urzędnicy, kupcy, rzemieślnicy, duchowni, w tym głównie dominikanie i bracia z Zakonu Miłosierdzia, weterani wojskowi, ale także prostytutki i kryminaliści. Łączył tych ludzi wspólny mianownik, którym była bieda i chęć szybkiego wzbogacenia się. Zgodnie z prawem primogenitury...