Swobody zatrudnienia nie wolno ograniczyć za plecami pracownika

Klauzula w umowie o współpracy przedsiębiorców, całkowicie zakazująca zatrudniania pracowników kontrahenta, jest nieważna. Naruszenie takiego postanowienia nie rodzi żadnych skutków prawnych.

Zapis ograniczający możliwość zatrudniania pracowników kontrahenta jest powszechnie stosowanym rozwiązaniem podczas zawierania umów ramowych o współpracy lub dotyczących realizacji konkretnych projektów. Gdy jednak w umowie przedsiębiorca całkowicie zakazuje kontrahentowi zatrudniania swoich pracowników pod rygorem zapłaty wysokiej kary umownej, tak sformułowane postanowienie jest nieważne, a jego naruszenie nie rodzi żadnych skutków prawnych.

Klauzula non solicitation

Postanowienie zakazujące zatrudniania pracowników drugiej strony umowy nazywane jest klauzulą non solicitation. Pierwotnie tę klauzulę wykorzystywali przedsiębiorcy, którzy musieli zainwestować znaczne środki w rozwój pracownika i obawiali się jego utraty nie tyle na rzecz konkurencji, co kontrahenta.

Zakaz podbierania pracowników był także często wprowadzany do umów z przedsiębiorcami, którzy budowali relację z konkretnym pracownikiem. W ramach przykładu można wskazać biura rachunkowe, w których klientów obsługiwał konkretny księgowy. Osoby prowadzące biura rachunkowe, obawiając się utraty swoich księgowych i zatrudnienia ich bezpośrednio przez kontrahentów, zakazywały takiej praktyki.

Obecnie klauzula non solicitation występuje w niemal każdej większej umowie o współpracy.

Z karą...