Wojtyła do księdza-pedofila: każde przestępstwo winno być ukarane

autor zdjęcia: PAP/Abaca

źródło: Rzeczpospolita

Kard. Karol Wojtyła archidiecezją krakowską zarządzał w latach 1962–1978

autor zdjęcia: IPN

źródło: Rzeczpospolita

List metropolity krakowskiego do ks. Loranca, w którym informuje go o decyzjach w jego sprawie

autor zdjęcia: IPN

źródło: Rzeczpospolita

Ks. Józef Loranc został skazany na dwa lata więzienia

Kardynał Karol Wojtyła podejmował zdecydowane kroki w odniesieniu do księdza, który wykorzystał seksualnie kilkoro dzieci – wynika z akt, do których dotarliśmy.

„Do roli pasterza z pewnością należy także upominanie. Myślę, że w tym względzie chyba za mało czyniłem. Zawsze istnieje problem relacji między władzą a służbą. Może powinienem sobie wyrzucać, że nie dość próbowałem rządzić. (…) Myślę jednak, że pomimo pewnych trudności z upominaniem podjąłem wszystkie potrzebne decyzje. Jako metropolita krakowski bardzo starałem się, żeby je podejmować kolegialnie, tzn. naradzając się z moimi biskupami pomocniczymi i współpracownikami” – pisał na rok przed śmiercią w książce „Wstańcie, chodźmy!” Jan Paweł II, wspominając czasy swojej pracy w Krakowie.

Historia, którą opowiadamy, dotyczy właśnie tego okresu życia Karola Wojtyły. Podobnie jak ta, którą przestawiliśmy w artykule „Kościelne peregrynacje seksualnego drapieżcy” („Plus Minus”, 26–27 listopada 2022 r.), dotyka ona problemu wykorzystywania seksualnego małoletnich przez niektórych duchownych. Tamta opowieść dotyczyła ks. Eugeniusza Surgenta oraz kilku biskupów, którzy podejmowali decyzje, wiedzieli lub mogli wiedzieć o jego przestępczych działaniach. I choć jakieś ograniczenia na niego nakładano, to jednak duchowny wędrował między diecezjami i wciąż krzywdził dzieci. Działo się to także za przyzwoleniem organów ścigania komunistycznego państwa.

Decyzje w sprawie ks. Surgenta podejmował też kard. Karol Wojtyła. Można się zastanawiać nad tym, czy były one wystarczające, ale...