Bez monopolu w reklamie

Ochroną nie jest objęty sam pomysł, a jedynie twórcze jego wyobrażenie.

Pamiętacie, jak mocno bujało na falach „łódką Bols”? Albo gdy przekonywano nas w reklamie piwa, że „Baśka wcale nie miała fajnego biustu”? A może tę reklamę, w której znany aktor promował pewną rozgłośnię radiową, wykrzykując nagle „Ciemność, widzę ciemność”? Albo w końcu tę, w której inna rozgłośnia radiowa wykorzystała w swojej reklamie modela łudząco podobnego do światowej sławy muzyka Lennego Kravitza?

Są granice i granice

Przedsiębiorcy prześcigają się w wymyślaniu i pokazywaniu nam coraz to nowych, bardziej zmyślnych i wpadających w oko lub ucho przekazów reklamowych. Można oczywiście grać bezpiecznie i zachowawczo. Wpaść na pomysł, opracować reklamę od A do Z, sprawdzić, czy nie było takiej wcześniej i czy nikomu z żadną inną reklamą się nie kojarzy, nabyć do niej wszelkie prawa i dopiero wtedy wpuścić w eter. Stara zasada mówi jednak, że ten, kto nie gra, nie może wygrać. Chodzi oczywiście o grę w balansowaniu na granicy tego co dozwolone i zakazane, o grę o konsumenta, rozpoznawalność, atrakcyjność, sprzedaż. O większe zyski i... mniejsze koszty. Ten, kto podejdzie pod tę granicę bardzo blisko, ale jej nie przekroczy, najczęściej wygra – najwięcej, najmniejszym kosztem.

Ale jak to w życiu, tak i w prawie bywa, są granice i granice. O przekroczeniu...