Nie wszystko podlega opodatkowaniu

Nie ma zwolnienia przedmiotowego w podatku od nieruchomości, którego nie można przypisać określonemu podmiotowi. Utrudnienie to wymaga od rad gmin staranności w tworzeniu przepisów prawa miejscowego.

Ustawodawca w art. 7 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. DzU z 2023 r., poz. 70, dalej u.p.o.l.) przewidział liczne i różnorodne zwolnienia od podatku od nieruchomości. W orzecznictwie zauważono, że jest przy tym charakterystyczne, iż art. 7 u.p.o.l. nie jest klasyczną definicją zwolnienia podatkowego, lecz wyliczeniem pewnego katalogu przypadków, które mogą mieć różny charakter (wyrok NSA z 22 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 362/10 z odwołaniem się do wyroku NSA z 14 sierpnia 2007 r., sygn. FSK 909/06).

Wyjątek od zasady

Omawiana ustawa podatkowa przewiduje szereg zwolnień od tego podatku zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych. Wobec natomiast tego, że ustawodawca w art. 7 u.p.o.l. ustanowił zwolnienia podatkowe stanowiące wyjątek od równości i powszechności opodatkowania (art. 84 Konstytucji RP), to przewidziane w nim warunki zastosowania zwolnienia powinny być interpretowane ściśle (wyrok NSA z 20 lipca 2017 r., II FSK 1883/15). W innym orzeczeniu przyjęto też, że jest oczywiste, iż zakres przedmiotowy podatku od nieruchomości kształtowany jest w określonym stopniu przez zwolnienia podatkowe, które unormowane są bezpośrednio w tej ustawie.

Zauważono przy tym, że konstrukcje prawne są tworzone za pomocą słów w ten sposób, iż stanowią określoną całość, a w konsekwencji nie można ich interpretować, nie...