Waloryzacja wynagrodzenia wykonawcy w zamówieniach publicznych

Postanowienia umowy o zamówienie publiczne powinny być formułowane w sposób odzwierciedlający bieżącą i prognozowaną sytuację rynkową, a tym samym umożliwiający zmianę wysokości wynagrodzenia stosownie do rzeczywistych zmian cen materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia.

Zamawiający zobowiązany jest do uwzględnienia w każdej umowie zawartej na okres dłuższy niż 6 miesięcy postanowień dotyczących waloryzacji wynagrodzenia wykonawcy. Taki obowiązek wprowadziła nowa ustawa Prawo zamówień publicznych (PZP), która weszła w życie w życie w 2021 r., z tym, że wówczas obowiązek ten dotyczył umów zawartych na okres dłuższy niż 12 miesięcy oraz nie dotyczył dostaw. Od listopada 2022 r. obowiązek ten dotyczy już wszystkich umów zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy

Co uregulować w umowie?

Ustawodawca zrezygnował ze zbyt kazuistycznego uregulowania waloryzacji, pozostawiając tym samym swobodę zamawiającym. Art. 439 PZP stanowi jedynie „drogowskaz” obowiązkowych elementów klauzuli waloryzacyjnej. Zgodnie z nim, w umowie określa się:

1) poziom zmiany ceny materiałów lub kosztów uprawniający strony umowy do żądania zmiany wynagrodzenia oraz początkowy termin ustalenia zmiany wynagrodzenia;

2) sposób ustalania zmiany wynagrodzenia, np. poprzez użycie wskaźnika GUS;

3) sposób określenia wpływu zmiany ceny materiałów lub kosztów na koszt wykonania zamówienia oraz określenie okresów, w których może następować zmiana wynagrodzenia wykonawcy;

4) limit waloryzacji, tj. maksymalną wartość zmiany wynagrodzenia, jaką dopuszcza zamawiający w efekcie...