Jak zaewidencjonować przekwalifikowanie nieruchomości inwestycyjnej do środków trwałych i odwrotnie

Spółka może stać się właścicielem nieruchomości inwestycyjnej w wyniku nabycia, otrzymania w postaci aportu, przekwalifikowania ze środków trwałych oraz wytworzenia we własnym zakresie. Do celów ewidencyjnych w rachunkowości główne znaczenie ma jej przeznaczenie, dlatego każdej zakupionej nieruchomości nie należy traktować tak samo.

Przeznaczenie, stanowiące kryterium prawidłowej klasyfikacji nieruchomości w aktywach spółki sprowadza się najczęściej do dwóch sytuacji. W pierwszej zakupioną nieruchomość zamierzamy używać na potrzeby działalności jednostki, a w drugiej czerpać z jej zakupu korzyści finansowe. W pierwszej sytuacji nieruchomości będziemy traktować jako zwykłe środki trwałe. Natomiast nieruchomości nabyte w celu czerpania korzyści z przyrostu jej wartości lub uzyskiwania innych korzyści ekonomicznych (np. w postaci czynszów), należy zakwalifikować do inwestycji.

Definicje w ustawie o rachunkowości …

Definicję środka trwałego oraz inwestycji znajdziemy w ustawie o rachunkowości odpowiednio w art. 3 ust. 1 pkt 15 i 17.

Za środki trwałe uznaje się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Do środków trwałych zalicza się w szczególności: nieruchomości (w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego), maszyny, urządzenia, środki transportu, ulepszenia w obecnych środkach trwałych oraz inwentarz żywy.

Za inwestycję należy natomiast...