Mobilność dla wszystkich

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

Po otwarciu tunelu wielu mieszkańców będzie wybierało kolej

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

W Łodzi w ciągu 12 lat długość dróg rowerowych wzrosła z ok. 70 do 235 km

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

Po uruchomieniu „Stajni dla jednorożców” o 1/5 zwiększyła się liczba pasażerów korzystających z przystanku, udało się też wyeliminować potrącenia pieszych

To, jak Łódź radzi sobie z problemami transportowymi, pokazuje, że trzeba na nie patrzeć całościowo. Są one powiązane z kwestiami społecznymi czy gospodarczymi, nie da się ich też zamknąć w granicach administracyjnych.

Inteligentny transport? Oczyma wyobraźni zaczynamy widzieć pojazdy i drogi najeżone setkami czujników, zarządzane przez sztuczną inteligencję. A przecież pod tym hasłem kryje się umiejętność wybrania priorytetów w działaniach, poznania potrzeb użytkowników, znajomość mechanizmów społecznych czy znalezienia prostych innowacji zmieniających codzienną rutynę.

Aby to lepiej zrozumieć, warto wybrać się do Łodzi, która w ciągu ostatniej dekady na nowo zdefiniowała swoją wizję zapewnienia mieszkańcom mobilności, a przełamując schematy i rutynę, potrafi osiągać niezłe efekty.

Czy można skrócić podróż tramwajem, nie przyspieszając go? Odpowiedź wydaje się oczywista, ale paradoksalnie takich możliwości jest wiele. Czas podróży liczy się, odkąd wyjdziemy z domu, do momentu, kiedy dotrzemy do celu – pracy, szkoły. Po drodze mamy dojścia piesze, czekanie na przystanku, przesiadki. I wszystkie te elementy można optymalizować.

Sposób na przesiadki

Dla przykładu w Łodzi w ciągu dekady powstało ok. 20 zintegrowanych węzłów przesiadkowych. Zaprojektowane są tak, żeby pasażer, przesiadając się, nie musiał przechodzić przez jezdnię, często po prostu korzysta z jednego peronu wspólnego dla różnych linii. To ważne nie tylko dla czasu i wygody podróży, ale też bezpieczeństwa – kiedy boimy się, że ucieknie nam tramwaj, jesteśmy...