Safe harbour może być schematem podatkowym

Zastosowanie przewidzianego w przepisach o cenach transferowych rozwiązania w zakresie finansowego safe harbour, może wyłączyć konieczność sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, w tym analiz benchmarkingowych dla transakcji z podmiotami powiązanymi. Jednak tego typu uproszczenie może się też wpisywać w definicję schematu podatkowego, podlegającego raportowaniu do Szefa KAS.

Wyjaśnijmy na wstępie, że mianem schematu podatkowego określa się uzgodnienie, które:

a) spełnia kryterium głównej korzyści oraz posiada ogólną cechę rozpoznawczą,

b) posiada szczególną cechę rozpoznawczą, lub

c) posiada inną szczególną cechę rozpoznawczą.

Jedną ze szczególnych cech rozpoznawczych jest właściwość uzgodnienia polegająca na tym, że wykorzystuje ono wprowadzone jednostronnie w danym państwie uproszczenie w stosowaniu przepisów związanych z ustalaniem cen transferowych. Nie uważa się przy tym za wprowadzone jednostronnie uproszczenia, które wynikają bezpośrednio z Wytycznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych, a także z innych międzynarodowych regulacji, wytycznych lub rekomendacji w zakresie cen transferowych (art. 86a § 1 pkt 10, art. 86a § 1 pkt 13 lit. g Ordynacji podatkowej; dalej O.p.).

Natomiast uzgodnienie to czynność lub zespół powiązanych ze sobą czynności, w tym czynność planowana lub zespół czynności planowanych, których co najmniej jedna strona jest podatnikiem lub które mają lub mogą mieć wpływ na powstanie lub niepowstanie obowiązku podatkowego.

Czym może być bezpieczna przystań

Safe harbour...