Bezradność Syzyfa

Powaga wymiaru sprawiedliwości wymaga, by gwarancje dla osób współpracujących z organami ścigania były realne.

Spytani o całkowicie zbędne zajęcie, którego wykonywanie nie przynosi efektu, zapewne odwołalibyśmy się do mitu Syzyfa. To jego bogowie skazali na wieczną i bezużyteczną pracę polegającą na wtaczaniu na górę kamienia, który przed samym wierzchołkiem wymykał mu się z rąk, więc Syzyf musiał zaczynać od początku.

To jednak nie byłaby najtrafniejsza odpowiedź, bo ze spadającego kamienia zapewne udałoby się uzyskać energię, a sam Syzyf po kilku latach treningu miałby przynajmniej szanse na sukces w zawodach kulturystycznych. Jest lepszy przykład na nieefektywne zajęcie mogące doprowadzić do zawodowej frustracji. To występowanie przed sądem w posiedzeniach aresztowych.

Na wszelki wypadek

Czekając przed salami rozpraw na swoją kolej, już od dawna nie pytam kolegów, jak im poszło, bo odpowiedź jest oczywista: wniosek prokuratury został uwzględniony. Wystarczy spojrzeć na wychodzących, by wiedzieć, że stała linia orzecznicza pozostaje niezmieniona. To, że w teorii areszt jest czymś wyjątkowym i może być stosowanym tylko wtedy, gdy inne środki są niewystarczające, że powinien zostać uchylony niezwłocznie po tym, gdy ustaną przyczyny jego zastosowania, nie ma większego znaczenia....