Ustawa, która podzieli dzieci na lepsze i gorsze

Wrzutką do ustawy próbuje się ratować budżety gmin, zamrażając finansowanie 330 tys. dzieci uczęszczających do przedszkoli niesamorządowych. Na papierze wygląda to jak techniczny przepis. W rzeczywistości to decyzja, przez którą 30 proc. dzieci ma dostać mniej tylko dlatego, że ich rodzice wybrali inne przedszkole niż samorządowe.

Edukacją przedszkolną objęte jest prawie 1,1 mln dzieci. Z tego około 330 tys. uczęszcza do przedszkoli niesamorządowych: niepublicznych oraz publicznych prowadzonych przez inne podmioty niż gmina. To prawie 6 tys. placówek, które na co dzień nie tylko prowadzą proces wychowania, kształcenia i opieki, ale są ich pierwszym ważnym środowiskiem społecznym i miejscem, w którym dzieci uczą się relacji, regulowania emocji, ciekawości świata i podstawowych kompetencji potrzebnych w szkole.

Dla rodziców wybór przedszkola nie jest kwestią wolnego miejsca w systemie. To decyzja na kilka lat życia rodziny, podejmowana z myślą o bezpieczeństwie, rozwoju i szansach edukacyjnych, znaczenie mają kompetencje nauczycieli, wielkości grupy, dostępność specjalistów.

Dlaczego przedszkola niesamorządowe?

Przedszkola niepubliczne często uważniej wsłuchują się w potrzeby dzieci i rodziców oraz szybciej na nie odpowiadają. Tak jak w innych sferach życia, zanim podejmie się decyzję o wyborze, porównuje się ofertę i możliwości. Tak więc rodzice patrzą na program, warunki lokalowe, wielkość grup, atmosferę, zajęcia rozwijające uzdolnienia. Dopiero potem świadomie wybierają placówkę, której chcą powierzyć swoje dziecko na cztery lata.

Oferty przedszkoli są dziś bardzo zróżnicowane. Jedni rodzice szukają mniejszych, spokojniejszych grup, inni –...