Pogłówne w dobrej monecie
Ważnym czynnikiem, który kształtował warunki zamieszkiwania i różnego typu aktywności Żydów, było nastawienie szlachty, znajdujące swoje najpełniejsze odbicie w uchwałach sejmów i sejmików szlacheckich.
Jak wielkie było ich znaczenie, pokazują zabiegi Żydów, zarówno poszczególnych gmin, jak i sejmów żydowskich, mające na celu uzyskanie przychylnych zapisów, a udaremnienie niekorzystnych. Wymagało to stałej, czujnej obserwacji obrad szlacheckich, wielu starań i nakładów finansowych.
Wśród kwestii dotyczących Żydów najwięcej uwagi sejmującej i sejmikującej szlachty zajmowały sprawy fiskalne, przede wszystkim dotyczące wyznaczania i poboru pogłównego żydowskiego. Żądano, aby podatek ten płacony był rzeczywiście od głowy, co wynikało z przeświadczenia, że pobierana suma ryczałtowa nie odpowiada liczbie Żydów, która – zdaniem szlachty – była dużo wyższa. W uchwałach sejmikowych pojawiał się także postulat, aby pogłówne żydowskie płacone było dobrą monetą, przeważnie srebrną, ewentualnie złotą. Oprócz wysokości samej sumy pogłównego żydowskiego...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta